Długie Opisy

Sildenafil

Sildenafil (wł. cytrynian sildenafilu, ang. i INN sildenafil citrate, ATC: G 04 BE 03, oryginalna nazwa handlowa: Viagra) - lek stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji oraz w pierwotnym nadciśnieniu płucnym (w tym wskazaniu pod nazwą Revatio).

Został on opatentowany w 1996 roku przez firmę Pfizer i wprowadzony po raz pierwszy na rynek w 1998 roku.

Po znalezieniu metody na obejście patentu Pfizera na ten związek, zaczęło go produkować wiele firm na świecie. M.in. firmy Cialis (Tadalafil), Levitra (Vardenafil) i polska Polpharma (Maxigra). Tabletki sildenafilu zawierają od 25 do 100 miligramów tego związku chemicznego.

Mechanizm działania sildenafilu polega na hamowaniu enzymu fosfodiesterazy typu 5 (PDE5) (powinowactwo do innych fosfodiesteraz jest znacznie mniejsze: PDE3 - ponad 4000 razy, PDE 2, 3, 4, 7, 8, 9, 10, 11 - ponad 700 razy viagra, PDE1 - 80 razy, PDE 6 - 10 razy). Cząsteczka sildenafilu zawiera motyw strukturalny piperazyny oraz analogu nukleozydowej zasady heterocyklicznej, guaniny - 1H-pirazolopirymidynę. Centralny układ fenolowy jest strukturalnym odpowiednikiem rybozy, natomiast reszta sulfonowa odpowiada grupie fosforanowej nukleotydu.

U osób ze wskazaniem lekarskim sildenafil umożliwia osiągnięcie trwałego wzwodu umożliwiającego satysfakcjonujące odbycie stosunku płciowego. Wzwód nie pojawia się automatycznie po zażyciu leku, lecz erekcja wymaga zwykłej stymulacji seksualnej, co jest wielką jego zaletą w porównaniu z preparatami prostaglandyn. Lek należy spożyć od godziny do 6 godzin przed planowanym czasem stosunku. U osób z trudnościami z erekcją lekarz ocenia stopień i charakter tych trudności i jeśli mają one rzeczywiście charakter psychiczno-neurologiczny, zaleca dawkę leku, która powoduje utrzymywanie się wzwodu przez normalny dla zdrowego mężczyzny czas - czyli od 30 minut do godziny. Lek nie pomaga osobom, u których trudności ze wzwodem mają inny charakter, np. wynikający z zaniku ciał jamistych prącia lub niskiego ciśnienia krwi.

Innym wskazaniem do stosowania sildenafilu są wybrane przypadki nadciśnienia płucnego. Wykazano, że sildenafil może zmniejszać objawy nadciśnienia płucnego i poprawiać tolerancję wysiłku. Stosuje się go wtedy u chorych w różnym wieku - włącznie z niemowlętami, u których nadciśnienie płucne może powstawać w przebiegu wrodzonych wad serca. Należy jednak pamiętać o możliwości powikłań tego leczenia ze ślepotą włącznie (vide przeciwwskazania). W badaniu SUPER Prezerwatywy, udowodniono znamienną poprawę wydolności wysiłkowej u pacjentów stosujących sildenafil w dawce 20, 40 lub 80 miligramów 3 razy na dobę i efekt ten był niezależny od zastosowanej dawki. W Europie lek został zarejestrowany do leczenia nadciśnienia płucnego jedynie w III klasie czynnościowej i przebiegającym jako postać idiopatyczna bądź w chorobach tkanki łącznej. Sildenafil w dawkach zarejestrowanych do leczenia nadciśnienia płucnego nosi nazwę revatio.

W dwóch dużych badaniach klinicznych z randomizacją na grupie 781 kobiet z dysfunkcją seksualną z prawidłowym (577 pacjentek i obniżonym (204 pacjentki) poziomem estrogenów nie stwierdzono klinicznie istotnej poprawy po przyjmowaniu dawek sildenafilu (10-100 mg) w porównaniu z placebo.

Tagi: viagra  prezerwatywy  potencja  sildenafil  lek na potencje 

Artykuły o podobnej tematyce:
Bezpieczny seks

Aktywność robotów sieciowych: Google: 45, MSN: 6, Yahoo: 8